Warme herinneringen aan Cecilia van Gennip

Warme herinneringen aan Cecilia van Gennip

Na aanleiding van het verdrietige bericht van het overlijden van Cecilia van Gennip heeft Dames A een aantal herinneringen aan (tante) Ciel opgehaald. Deze willen ze heel graag ons delen.

We herinneren ‘ons Ciel’ als:

• Een enthousiaste supporter van alle teams van HC Haarlem, vooral van de teams waar haar dochter en kleindochters in speelden;
• Haar hele ziel en zaligheid legde ze, samen met haar man Jan, in de club: bar, inkoop, reilen en zeilen in het gebouw, vele jaren was ze actief alsof het haar eigen huis was. En dat werd (bijna altijd) gewaardeerd;
• Gooien met een taart door een jeugdteam wanneer ze kampioen geworden waren: furieus werd ze;
• En dat het team de rommel opruimen….., ho maar!!;
• In de tijd dat we nog los snoep verkochten: Dat was heerlijk! Hoe vaak Ciel dan niet tegen mij (Yvonne) zei: ,,ik heb dropkrakelingen voor je gekocht hoor!” Verwennerij, heerlijk!;
• Ciel kon ook uit haar dak gaan, als ze achter de bar stond en als er iets gebeurde waar ze het niet mee eens was;
• Tot op het laatst kwam ze vertellen dat de handdoekjes en/of wc-papier in het damestoilet op waren;
• (tante) Ciel was voor velen het bewijs waar HC Haarlem voor staat: ,,een echte familieclub, waar iedereen zijn steentje bijdraagt en waar je je gelijk thuis voelt’’;
• Iedereen kende Ciel en zij kende ook heel veel mensen, naarmate Leonie en Marloes (kleindochters) ouder werden, werden dat voornamelijk de seniorleden;
• Kleedkamerparty’s van Dames 1 van weleer…. de dames hadden eigen bier mee en dat kon natuurlijk niet!!....

Tante Ciel trof je altijd achter de bar. Ze had alles prima voor elkaar! Zelfgemaakte tosti’s en zelf zakjes snoep vullen. Ze wist iedereen die bardienst had, prima de kneepjes van het vak te leren. Ondertussen hield ze de tennisbanen in de gaten, of er geen mensen waren die niet hadden gehuurd. Tante Ciel was altijd geïnteresseerd in iedereen en vaak genoeg kwam ze er even bij zitten als we zaten te kletsen.

Helaas werd het de laatste jaren allemaal iets minder, maar dat clubhart, dat bleef! Ze was niet te stoppen en hoewel ze ziek was bleef ze opgewekt en begaan.

Veel respect voor deze vrouw en heel veel mooie, warme herinneringen!

Zondag Dames A